ve Ceza - Acoustic

Bu parça, karanlık tonlarla çizilmiş bir tablo gibi, her kelime sinirleri okşuyor, her anı derinlerde saklı bir acı gibi. İçinde hayal kırıklığı, yalnızlık ve zamanın aynasından kendini anlamaya çalışma var. “Öylece durup” - düşünceler boşlukta dolaşmaya başladığında durmak. Geri getiremeyeceğimiz geçmişe ve beklediğimiz kişi olamadığımız şimdiki zamana hüzünlü bir bakış. Sesler duyularda kaybolur, her acı vuruşunu, etrafındaki tüm koşuşturmaya rağmen yalnız kaldığın her anı vurgular. Ve bu ağır atmosferde tek bir düşünce netleşir: tüm bunlar acıdır ve sen ondan kurtulmak istersin, ama yapamazsın.