Forever G's

Yağmur sonrası asfalt kokusu, göğsünde yanma hissi - demek ki başladı. Bu parça, sokak kuralları ile stoik felsefe çarpışmış gibi geliyor. Burada parlaklık ya da“başarı-başarı” değil, ayaklarının üzerinde durmak, hatta ayaklarının altındaki toprak dağılsa bile.“Dayan” ve“nefes almayı unutma” ritmi arasında neredeyse nazik bir şey görünüyor: kendine bağlılık, kendine verdiğin sözler, öfkelenmemeye çalışmak. Bazen kafa arkasına atılmış bir tokat gibi sert bir ritim, sonra aniden sessiz bir soru:“Ya her şeyi bırakıp artık denemezsek?”. Ama hayır, olmaz. Çünkü“sonsuza kadar” sadece bir kelime değil, varsayılan bir ayar. Yabancı kulaklara değil. Kendini parça parça toplayıp tekrar gün ışığına çıkmanın ne demek olduğunu bilenler için, gün ışığı pencerenin altındaki bir fener olsa bile.