Segredos Obscuros

Sabahları kafamızda başlayan iç diyaloglara benziyor, düşünceler komşular gibi odada dolaşıyor, gıcırdıyor ve uykuya engel oluyor. Sorular çok, cevaplar az, ama dram bol ve en önemlisi kimse sakinmiş gibi davranmıyor. Şarkı kaçış gibi geliyor - kendinden, yabancı bakışlardan, “yapmalıyım” ile “neden bilmiyorum” arasında sıkışmış düşüncelerden. Ama panik değil, daha çok... yorgun ve dürüst. Başka bir dünyaya doğru, kanıtlamak, açıklamak, kalabalığın onayı için hayatta kalmak zorunda olmadığın bir dünyaya. Ve evet, korkular da var. Ama karşılığında o küçücük şans ortaya çıkıyor: talvez... belki, sadece var olmak mümkün olabilir. Değerlendirilmeden. Suçluluk duymadan. Kendinle.