Голосом улиц

Kaba şefkat - bu hikaye tam da böyle. Bir yandan mermiler, kalabalık, her adımda risk. Diğer yandan ise sıcak bir “anne, yatmaya git” sözü, sanki tüm bu cesaretin arkasında evde bekleyenler için sıradan bir çocuk korkusu saklıymış gibi. Burada sokak yüksek sesle konuşuyor: yaralar, üzerlerindeki tuz, hayallerle hiç örtüşmeyen gençlik hakkında. Ama bu satırlarda kendine acıma yok - sadece inatçı bir “geri döneceğim” var. Müzik bir kalkan haline geliyor: keskin, doğrudan, ama sadece sokakların sesinde duyulabilen o gerçeğin bir parıltısıyla.