treading water

Buradaki hayat, bozulmuş vaatler, koridordaki valizler ve uzun zaman önce yaprakları dökülmüş bir gül gibi geliyor. Sözlerinde kendine karşı çok fazla öfke, çok fazla acı var, ama yine de kızı için alışılmış senaryoyu değiştirebileceğine dair bir umut var. Müzik, itiraf ve boşluğa haykırış arasında gidip geliyor, sanki insan sınırda durmuş gibi: bir adım daha atarsa uçuruma düşecek, ama yine de ışığa giden yolun devam edeceğine inanmak istiyor.