act xvi: twentyfoe7

Buradaki kavgalar, ikisi de karanlıkta kalacakken kimin önce ışığı kapatacağına dair tartışma kadar saçma. “Nedenini bilmiyorum” gibi görünüyor, ama içimde çığlık atan bir deniz var ve en azından yarına kadar birbirimizi tutmak istiyorum. Aşk bazen yapışır, bazen kayar, elinden telefon gibi, ama onsuz olmaz. Her şey çok hızlı, ama sonsuza kadar sürüyor. Ve bu yüzden “yirmi dört saat” zaman değil, bir durum haline geliyor - sanki cennetteymiş gibi, sinirleri, gözyaşlarını ve kucaklamaları inatla talep ediyor.