Седовласая осень

Sonbahar yine kısa süreliğine geldiğini gösteriyor - sanki sadece ziyarete gelmiş gibi. Ama onunla birlikte her zaman bir dizi şey gelir: ıslak botlar, yapışkan melankoli ve sabaha kadar süren garip dürüstlük. Sanki yaşını ve uzun zamandır kurtulması gereken alışkanlıklarını hatırlatan, ama yine de kalbinde sıcaklık bırakan katı bir abla gibidir. Kırışıklıklar bile düşman değil, büyümenin müzik, şehir ve büyük hayaller için planlara olan zevki kaybetmek anlamına gelmediğini hatırlatan bir şey. Ve bu paradoksta tüm güzellik yatıyor: biraz hüzün, biraz heyecan ve birdenbire anlıyorsun ki bu, sezonun en canlı melodisi.