Point of View

Nefes, “hoşça kal” ile “bekle” arasında sıkışıp kalır - ve birdenbire ölüm korkusunun hayatın öğretmeni olabileceği ortaya çıkar. Heyecan ve hassasiyetin birleşimi: çocukluk özlem duyar, yetişkinlik endişelenir, ama bir köşede kalbin metronomu huzurla atar. Aşkı başka bir bakış açısıyla anlamak için yapılan rica, günlükteki bir not gibi geliyor - dürüst, biraz garip ve çok insani. Ses sanki gözlük değiştiriyor: önce her şey yakın çekimde - gözyaşları, şüpheler, itiraflar - sonra bulanıklaşıyor ve mutluluktan kuş olmak kadar, kayıptan titremek de gerçek olduğunu gösteriyor. Sıcak, neredeyse ev gibi ve hafif bir ironi ile: burada aşk bir ideal değil, dikkat ve karşılıklı pratik gerektiren bir zanaat.