settle

Sanki gece saat üçte, gözleriniz kapanmak üzereyken, ama düşünceleriniz hala zihninizde dolanıyormuş gibi kendinizle konuşuyorsunuz. Biraz acı, biraz inatçılık ve titremeye kadar üşüdüğünüz halde sıcaklık istemenizi engelleyen o gurur. Burada sonsuz yüzlerden gelen yorgunluk, “eski halinin” özlemi ve artık yarısına razı olmamaya dair sessiz bir söz var. Gürültülü bir şehirde kaybolmuş, ama yine de dik duran ve “gerçek” olandan daha azını seçmeyen bir insanın günlüğü gibi geliyor.