Кожен раз

Kalp, tabeladaki program gibi sürekli satırları değiştirir: kalkış, iniş, tekrar kalkış. Peronda - büfeden gelen kahve kokusu ve plastik poşetteki duygusallık: “ayrılma” gibi sözler, zamanın zımpara kağıdından daha yüksek sesle çıkıyor. Son kez görme korkusu, en azından bu tek anın olduğu için sessiz bir şükranla bir arada: bu an çok küçük ama cebindeki bilet kadar sağlam.

Hafıza bir sergi düzenleyeceğine söz veriyor: kitaplar, fotoğraflar, telefonun notlarına yapıştırılmış şiirler - ve tüm bunları bir tıklama ile silebileceğini düşünmek çok komik. Veda, sonlar ve melankolik tren istasyonları olsun - önemli olan, sıkıca tutan ve bırakmayan ellerin kalmasıdır. Biraz hüzünlü, biraz ev sıcaklığı - ironi, trenin kalkışından önceki son akor gibi yumuşak bir şekilde işliyor.

Şarkıların yazarı - TESLENKO

Yapımcı - Alexander Krizhevich

Ses yönetmeni - Ilya Tkachuk

Video - Vechnaya Druzhba