Break The Silence

Kendi kafanın içinde çok uzun süre kalmak bir kısır döngüye dönüşür - dışarıdaki dünya yaşıyor gibi görünürken, içeride sadece aynı düşüncelerin yankısı vardır. Artık iyileştirmeyen, daha çok zaten aşırı ısınmış kalbe daha fazla ısı katan tekrarlayan endişe melodisi.

Burada ritim ateşi andırıyor: bazen duraklarda donuyor, bazen tekrar zonklayan “ısıya” atıyor, sanki biri kırmızı lambayı açmış ve kapatmayı unutmuş gibi. Kaçma girişimleri gürültünün içinden fısıltı gibi geliyor - geç kalmış, ama yine de umutsuzca canlı.

Ve bu tekrarlanan mantrada garip bir teselli duyulur: kurtulmak için artık çok geç olsa bile, en azından sessizliği bozma imkanı her zaman vardır.