Heul doch

Sanki gece saat üçte mutfakta yaşanan bir tartışma gibi, argümanlar çoktan bitmiş, ama duygular hala doruk noktasında. Komik ve hüzünlü aynı anda: sanki bir drama gibi, ama artık onu ciddiye alacak gücün kalmamış. Dünya, yabancıların çığlıkları ve kırgınlıklarından etkilenmeyecek, tembelce dönmeye devam edecek ve “zehirli kahraman” rolünde sıkışıp kalanları geride bırakacak.

Müzikte hem veda nefesinin hem de alaycı havai fişeklerin bir karışımı var - hafif bir “neyse” hissi, sanki biri ritimle kapıyı çarpıyormuş gibi ritimlerle süslenmiş. Sonuç dürüst, keskin ve özgürleştirici: kendini kurtarmaya çalışmak yerine, sadece bırakmanın lüksünü yaşayabilirsin.