Pa q me escribes?

Gece, kaybolan bir fener gibi hissedilir: telefon ekranı parlar ve hemen eski fotoğraflar, şakalar, yaralar, artık silinmiş olduğunu düşündüğümüz şeyler akla gelir. Tekrar eden “mami, ¿dónde está la luz?” - bir soru olmaktan çok, paniğe kapılmış bir anıdır: burada hem gülme, hem kırgınlık, hem de en uygunsuz anda sessizliği bozan o hatıraların el bombası vardır. Parçadaki ses, sanki ışık olmayan bir odada dolaşıyor, bildirimleri karıştırıyor ve fotoğraflarda kırılganlığın nasıl göründüğünü fark ediyor - mükemmel değil, ama dürüst; ve bunda sıcak bir ironi var: kare ne kadar kötü olursa, kendini o kadar çok seviyorsun. “Deniz feneri”ni arama, yumuşak bir yalvarışa, dümenci ortadan kaybolduğunda ışık kaynağına, dayanak noktasına, anneye başvurma alışkanlığına dönüşür. Tüm şarkı, yarı karanlıkta yazılmış bir günlük notu gibidir: biraz şikayet, biraz alay, ışığı bulmak ve ekranın arkasına saklanmayı bırakmak için çok güçlü bir istek.

Yapımcı: Michael Harrison