Más me quiero yo

Güneşli bir karnavalın ritminde, hiç de neşeli olmayan bir hikaye gizleniyor. Dans, arkasında inatla “bir daha izin vermeyeceğim” diyen bir sis perdesi gibidir. İlk başta yumuşak bir cazibe duyulur: sanki bir kez daha inanmak, bir şans vermek mümkünmüş gibi, ama ardından acı bir anı gelir ve müzik, eski yaraları silkelemek için yükselir.

Bu akorlarda, kendini “parça parça” vermemeyi öğrenirken, tekrar bir bütün haline getirmeye çalıştığın o duygu var. Etrafında parlak ışıklar, Brezilya ritimleri ve dans eden kalabalık olsa bile, içinde tamamen farklı bir melodi çalıyor: bazen hayattaki en önemli tango, kendinle yaptığın tango olduğundan.