On a Kentro

Bacakların titrediği halde ayakta durmak ayrı bir sanattır. Özellikle de etrafındaki dünya artık pes etmenin zamanı geldiğini fısıldarken, içinde “Oluva koruyacaktır” diye inatçı bir inanç yaşıyorsa. Burada gösteriş yok, sadece yorgunluk, ritim ve biraz da haylazlık var. Her şey gerçektir - caddenin gürültüsü, kağıt hayalleri (o yeşil kağıt) ve trafikte bile gökyüzüne şükretme alışkanlığı. Her vuruş, kızgın asfaltta bir adım gibi: acı verici, ama ileriye doğru. Blessings, yağmur mevsiminde sağanak yağmur gibi yağıyor, sen ise sadece avuçlarını uzatıp gülümsüyorsun - çünkü hayattasın, ayaktasın ve ilerliyorsun.