PARADISE

Burada acı haykırılmaz - sessizce ritmin içinden akar, sanki bardağın kenarından, insanların eski inancının son damlasının düştüğü yerden. Her şey çoktan yaşandı: anlamaya, affetmeye, yeniden inanmaya çalışmak - ve her şey aynı şekilde bitti. Artık sadece müzik, bu “fazlalığı” drama ve abartı olmadan dışarıya çıkarmayı biliyor.

Sesinde yorgun bir kabullenme, neredeyse sakinlik var, sanki sonunda açıklamayı bırakan bir insan gibi. Çiçekler yansın, görüntü dumanın içinde boğulsun - ne fark eder, kül yine de yalandan daha güzeldir. Geriye şarkı söylemek, içki doldurmak ve akşamın eski kırgınlıkları kadife havada eritmesini izlemek kalıyor. Belki bundan bir tür iyileşme doğar - en azından yarı yarıya.