Bye Bye

Güzel bir şekilde ayrılmak özel bir sanattır. Kapıyı çarpmamak, mektupları yırtmamak, tiyatro yapmamak. Sadece kalan onurunu toplamak, nefesini vermek ve içinden her şey gıcırdasa bile yoluna devam etmek. Çünkü sonsuza kadar “belki bu sefer” oyununu ne kadar oynayabilirsin? Aynı pembe tırmığı, umutla süslenmiş kurdelelerle tekrar tekrar çiğnemek şeytani bir şey.

Her şey zaten tanıdık: ateş, sıcaklık, aldatıcı kıvılcım, ve sonra - kül ve hafif bir “geç” kokusu. Ve işte o, o “Madame sait dire bye bye”, ölçüsüz değil, bilinçli. Patetiklik yok, drama yok, biraz yorgun ama kendinden emin bir bakış. Sadece “aşk kredi değildir, faizleri çok yüksektir” serisinden bir ders.