Tonę

Burada fırtına içeride ve dışarıda aynı şekilde duyuluyor - sağır edici, ağır, ama derinlerde bir tür inatçı kıvılcımla. Dalgalar arka arkaya geliyor, rüzgar yüzüne çarpıyor ve etrafında karanlık su ve yabancı, kayıtsız bir sessizlik var. Her şey çöküyor gibi görünüyor ve gülümseme bile can simidi gibi yapay bir şey haline geliyor.

Ama satır aralarında inatçı bir sıcaklık beliriyor: ufukta bir ışık, suda yansıyan minik bir umut ışığı, sanki içinde hala bir ateş yaşıyormuş gibi. Bu yenilgiyle ilgili bir şarkı değil, fırtınada bile nasıl ilerleyebileceğimizle ilgili - tek başına, elleri yaralı olsa da, yine de ilerleyebileceğimizle ilgili.