Meglio di niente

Pencerenin dışında Ağustos, içeride ise kar fırtınası. Garip, ev gibi, dolapta toz kokusu ve yatakta yapraklar var. Her şey bitmiş gibi görünüyor, ama geçmişin kalıntıları gözlere inatla yapışıyor: eski küpeler, sandalyenin arkasında duran kot ceket, uzun zaman önce zamanın etkisine yenik düşmüş kurabiyeler. Aptalca küfürler ve kedilerin yün orduları bile müze sergileri haline geliyor - dokunmak yasak, ama unutmak da mümkün değil.

Her satırda bir karışım duyulur, hem kendini alaya alma hem de dürüstlük: “Evet, her şey yıkıldı, ama en azından bir şeyler kaldı.” Ve bu “hiç yoktan iyidir”de trajedi yok, sadece insani yorgunluk ve biraz sıcaklık var. Sanki fırtınadan sonra kaos birdenbire rahatlatıcı gelmiş gibi, çünkü içinde bir zamanlar canlı olanın hatırası hala var.

Yönetmen ve editör: Davide Barbafiera

Asistanlar: Luca Oldani, Federico Chini

Operatör: Andrea Vignali

Makyaj sanatçısı: Tommaso Paolichki

Yer: Vev-al-Mare di Ortis, 1991