Birini buldun mu?

Ayrılık bazen takılmış bir plak gibidir: aynı düşünceler döngü içinde dönüp durur ve bu da kulaklarda sessizliği daha da güçlendirir. Her şey geçecek gibi görünüyor - zaman her şeyin ilacıdır, öyle derler. Ama içimizde sanki mahkeme ömür boyu hapis cezası vermiş gibi: sonsuz anılar ve tekrar tekrar geri dönen acı.

Dışarıda ise dünya yardım etmek için acele etmiyor: etrafındaki insanlar sahte, konuşmalar boş, hatta hava bile zehirli geliyor. Böyle anlarda tek kurtuluş, boşluğa sorular sormaktır. Birisi yeni birini buldu mu? Tamamen unuttu mu? Ve en üzücü olanı, başka biri yine aynı şekilde, titremeye, deliye dönmeye kadar, pervasızca sevebilecek mi?

Müzik bu çaresizliği avucunda toplar ve dışarıya salar. Sonuçta ortaya bir trajedi değil, neredeyse bir itiraf çıkar, içinde özlem ritim biçimini alır ve yalnızlık birdenbire ortak bir şey haline gelir.

Söz ve müzik: Ozaï Bakyr

Aranjmanlar: Ozaï Bakyr, Nikolaos Grivellas, Julian Huizel