I Knew That This Was Love

Sanki sonunda bir araya getirilmiş bir yapboz gibi, tüm parçaları uzun süre karışık bir şekilde durmuş ve en beklenmedik yerlerde saklanmış gibi. Her kelimede bir rahatlama hissediliyor - artık şüpheye gerek kalmadığını anladığın o an: işte bu, aşk, gerçek, eklemeler ve dipnotlar olmadan.

Müzik, uzun bir kuraklığın ardından ılık bir nehir gibi akıyor: yavaşça, kendinden emin, artık derin nefes alabileceğini hissederek. Burada bilmece oyunu yok - sadece yanında “savaşlar boyunca” kalan ve tüm dünya sallanırken bile gitmeyen birinin olmasıyla gelen basit bir sevinç var. Ve işte bu netlik, herhangi bir itiraftan daha yüksek sesle yankılanıyor.