Поздно

Takvimden bağımsız özel bir soğuk vardır. Ocak ayı soğuğu ya da sokak soğuğu değil, odada çok sessiz olduğunda odayı dolduran soğuktur. Sanki hava bile ağırlaşıyor ve onu kesebilecek tek şey rüzgârla taşınan saç kokusu.

Bu hikayede yüksek sesli sözlere yer yoktur. Her şey yarı ima, ölçülü düşünceler, hiç gerçekleşmemiş konuşmalar üzerinde duruyor. Burada sıcaklık ve ışık birbirinin yerini alıyor: bir insan, yanında olmasa bile, herhangi bir yıldızdan daha parlak olabilir. Ve o zaman yalnızlık boşluk olmaktan çıkar, geçmişte olan ve hala içinde tutulan şeylerin yansıması haline gelir.