Puntos Suspensivos

Aşk, anlaşıldığı üzere, her zaman asil davranmaz - bazen kapıyı çarpıp gider, bazen kalır, ama o kadar garip ve soğuktur ki, daha da kötü hale gelir. Burada daha çok ikincisi söz konusu: fotoğraflardaki gülümsemeler hala sıcak, ama içlerinde, söylenmemiş bir cümlenin sonundaki üç nokta gibi uzayan bir boşluk var.

Bu metinde dürüstlük var - gözleri yaşartan, ama nefes almayı kolaylaştıran bir dürüstlük. Sanki mumun kendi kendine yanıp bitmemesi için onu söndürmeye karar veriyormuşsunuz gibi, geride sadece balmumu ve is bırakarak. İroni, finalin de bir kurtuluş olabileceğidir - kalbinizi, masalın bittiğini, jeneriğin başladığını ve hiçbir “tele-novela”nın gerçekleşmediğini anlamak acıtsa bile.