Rico

Müzik hemen dans pistinin kokusunu yayıyor - kokteyllerden yapış yapış, ama ateşle dolu. Kelimelerin artık gereksiz olduğu, bakışların her türlü anlaşmadan daha etkili olduğu bir yer. Biraz küstahlık, bir tutam cüretkarlık ve bolca hareket - ve işte akşam sonsuz bir “bir kez daha”ya dönüşüyor.

Ritimde çok fazla tatlılık var, ama bu tatlılık baygınlık verici değil, çok sert bir mojito gibi baş döndüren türden. Her şey bir oyun gibi geliyor: kim kimden daha hızlı dönecek, kim bu tempoya daha uzun süre dayanacak. Ama son her zaman aynı - yine de müziğe teslim olmak ve onun sizi bulutların üstüne taşımasına izin vermek.

Şarkı, büyük bir şey vaat ediyormuş gibi davranmıyor. Sadece “ayakların dayanabildiği sürece dans edelim” diye fısıldıyor. Ve dürüst olmak gerekirse, böyle gecelerde daha fazlasına gerek yok.