Kinty

Zilin çaldığı andan sonra gelen uzun bir sessizlik - sanki tüm dünya “kimse gelmedi” sözcüklerinden ibaretmiş gibi. Önce sessizlik, sonra - sanki boş bir odada eski bir lambanın ışığı açılmış gibi, her şeyi saran müzik. Burada sözcükler nadirdir, ama bu yüzden daha da etkileyicidir: yanında olmak istediğini, ama konuşmanın hiç de gerekli olmadığını anlatır.

Parça, mesajların taslak olarak kaldığı bir yazışma gibi geliyor. Biraz hüzünlü, ama baskıcı değil - daha çok, boşlukta bile umut varsa, o boşluğun rahatlatıcı olabileceği hissiyle geçen sakin bir akşam gibi.