El Final

Parti saf haliyle başladı - parfüm kokusu, topuklu ayakkabılar, sanki gece sizi çağırıyormuş gibi sizi sokağa iten müzik. Burada mantık yok: flört, kahkaha ve ışıltılı özgüvenin karışımı taşıyor. O, birini aramak için gitmiyor - kendisi bir şenlik, bir fırtına, bir ateş patlaması olmak için gidiyor.

Etrafındaki her şey sanki onun ritmine uyum sağlıyor: arkadaşları yanında, danslar sonsuz, bakışlar deniz gibi ve tutunmaya değer tek bir bakış bile yok. Bu kaos içinde özgürlük var ve bu özgürlükte kendine özgü bir şıklık var: “sadece çünkü” güzel olmak, yarın her şey yeniden sıfırdan başlasa bile coşmak. Gece ona ait - ve kimse buna karşı çıkmaya cesaret edemez.