残酷な夜に輝け - Shine in the Cruel Night

Sanki sonsuz karanlığın ortasında bir ateş yakılmış gibi. Ateş çıtır çıtır yanıyor, gittikçe yükseliyor ve onunla birlikte sözler yükseliyor - dua değil, çığlık değil, her şey soğuk ve yabancı olsa bile ısısını inatla koruyan bir şarkı. Burada “yumuşak günlere” dönüş yok, ama yerine sıkı sıkıya ilerleme var - sıkılmış yumruklarla, ufukta bir yerlerde yankı arayan bir sesle.

Ve bu sert tabloda - aniden basit olan: mavi gökyüzünün altında kahkaha, “yaşamak güzeldir” cümlesi, bir işaret olarak bırakılmış. Acı ve umut arasında - pes etmek istemeyen insanın koştuğu ince bir ışık yolu. Müzik, karanlıkta bile nefretten daha yüksek sesle şarkı söyleyebilecekmiş gibi çalıyor, bir gece sona ersin ve biri “biz yalnız değiliz” desin diye.