かわいいだけじゃだめですか？

Sabahları, çıkmaya on dakika kala, kozmetik çantası karargaha dönüşürken yapılan şekerli marş atışı. Burada sevimlilik, şakacı bir fiyonk değil, tam anlamıyla bir süper güçtür: hem kılıç hem de kalkan. Hatalar “ne olmuş yani” diye geçiştirilir, çünkü yanında daha büyük bir hayal yürür. “Kawai” meslek olarak ilan edildi ve rejim tam temas: pop ritminin davulları altında başarısızlıklar bile parıltıya dönüşüyor.

Yine de karamel kabuğunun altında demir gibi bir kararlılık var: kendini sevmek, rotasını korumak ve sevginin payını talep etmek. Harajuku enerjisi, öz ironiyle desteklenerek fısıldıyor: “Sadece sevimli olmak yetmez, kendi efsanen ol.” Şarkı, gündelik hayatı podyuma dönüştürüyor, burada “anti”ler bile nazik bir zafer gülümsemesi alıyor ve dünya, tek bir kararlılıkla daha parlak hale geliyor: özür dilemeden parlamak.