BON

Yankılı “bon-bon-bon” sesi havayı sallıyor, sanki biri kalbe ritim vuruyor ve yerinde oturmaya izin vermiyor gibi. Burada şüpheye ve gereksiz sorulara yer yok - sadece akış, sadece enerji, sizi yakalayıp taşıyor. Her şey sanki hayatın kendisi, programsız bir parti düzenlemeye karar vermiş gibi geliyor, burada her hareket doğru, çünkü o senin hareketin.

Hafif bir sözcük dikkatsizliği, ritim içindeki kahkaha ve işte gündelik hayat ciddiyetini yitiriyor. Burada kafan karışmaya bile vakit bulamıyorsun: müzik seni ileriye itiyor ve şüpheler rüzgarda uçan kağıtlar gibi uçup gidiyor. “Neden” ve “ne için”nin önemi olmadığı, sadece elinden tutup daha da gürültülü olacağını vaat eden ritmin önemli olduğu anın saf sevinci.