Where's My Love

Soğuk çarşaflar ve yanındaki boş yer, herhangi bir çığlıktan daha yüksek ses çıkarır. Bu sessizlikte her kelime, odada kimse yokken bile dolaşan hayalet gibi bir fısıltıya dönüşür. Şarkı, karanlıkta nefes almak gibi yavaşça ilerliyor, sanki biri parmaklarının arasından kayıp giden bir şeyi tutmaya çalışıyormuş gibi.

Sorular tekrarlanıyor, ama cevap yok: ya kaçış, ya kayıp, ya da sadece çok uzun süren bir duraklama. Yine de endişenin içinden yumuşak bir çağrı geliyor - suçlama yok, umutsuzluk yok, sadece eve dönme isteği.

Burada hassasiyet, acı ile yan yana, aynı kapta buz ve alev gibi. Müzik tartışmaz ve baskı yapmaz, sadece hatırlatır: birisi ortadan kaybolsa bile, bağ tamamen kopmaz. Korku, kan ve kapıların açık kalacağı umuduyla yaşar.