Allez viens !

Sanki 200 km/s hızla kalpten koparılmış düşünce akışı gibi. Her cümlede çılgınlığa, kaçışa, frenleri ve sıkıcı sınırları olmayan bir hayata davet var. Bu bir itiraf değil, bir manifesto: her şeyi bırakıp, nereye olursa olsun gitmek, sadece içinden yankılanan o canlı “istiyorum” sesini duymak için.

Müzik, durdurulamaz bir konuşmanın arka plan müziği gibi: komik, cüretkar, titremeye kadar dürüst. Burada spor ayakkabılarındaki hayaller, kurabiye tadı olan aşk ve saçma görünmekten korkmayı bırakırsan parmaklarınla dokunabileceğin uzay var. Sonuçta, hayatı gerçek kılan pervasızlığa bir marş çıkıyor: çığlıklarla, danslarla, her an için çılgın bir şefkatle.