A les écouter

Gece, banknotların hışırtısı ve fayansların üzerinde spor ayakkabıların gıcırtısı ile doludur - sanki biri masaya kartları dağıtmış ve bahislerin yarısını almış gibi. Ritim dürüst, kuru: sözler hesapta işaretler gibi, vaatler en aza indirgenmiş, gülümseme ise mesafeli bir şıklık için çalışıyor. Vokal bazen meydan okuyor, bazen yorgun bir şekilde başını sallıyor: burada hem övünme hem de yorgunluk var - aynı anda hem oyun hem de sonuçların hesaplanması.

Her satır, güvenin pahalı olduğu ve “ilk yarıyı” dikkatli geçirmek gerektiği konusunda not defterine yazılmış bir not gibidir. Etrafta kulüplerin parıltıları ve yabancı hikayeler var, ama merkezde pragmatik bir güven var: mesafeyi korumak, fazladan bir şey vermemek ve gecenin güzel olmasına izin vermek. İroni, bu sert diplomasinin neredeyse romantik bir şekilde kulağa gelmesi - heyecan ve sağduyu arasındaki sınırda dans etme becerisi gibi.