Heavy Is the Crown

İlk satırlardan itibaren, sanki kapı kapandı ve geri dönüşü olmayan bir yol gibi bir his kaplıyor. İçeride yangın yanıyor, dışarıda küller uçuşuyor ve tüm bunların üzerinde, onu takmaya karar veren kişi için çok ağır olan yabancı bir taç var.

Cesaret ve korkunun sıkı bir düğüm halinde birbirine karıştığı anın müziği gibi geliyor. Her şey öngörülebilir gibi görünüyor - bunu sen istedin, bu yolu sen seçtin, ama şimdi omuzların ağırlıktan ağrıyor ve ağzın söylenmemiş sözlerle dolu. Müzik hatırlatıyor: bazen hırsın ödülü parlaklık değil, ağırlıktır. Yine de bu ağırlıkta, gerçekliğiyle neredeyse güzel olan bir güç var.