Superpowers

İlk başta, bu sıradan bir güç ve özgüven teması gibi görünüyor, ancak yavaş yavaş daha büyük bir şey ortaya çıkıyor - sanki evrenin kendisi yanına gelip göz kırpıyormuş gibi bir his: “Hadi, sıra sende parlamaya.” Sözler kolayca akıyor, sanki eski bir arkadaşla konuşuyormuşsunuz gibi, o arkadaşınız sizin düşüşlerinizi görmüş ve şimdi size hatırlatıyor - artık figüran rolünden çıktınız.

Bu müzikte hem hassasiyet hem de cüretkarlık var: sanki ılık bir rüzgar saçlarını okşuyor ve içinden bir fanfare çalıyor: “baş kahraman sensin”. Komik, neşeli ve biraz da ciddi - sanki hayatın bir prova olmadığını, prömiyerin çoktan başladığını anladığın an gibi.