Empty Garden

Sanki kutudan çıkarılmış eski bir fotoğraf gibi - köşeleri yıpranmış, ama anıların kokusu hala canlı. Bu şarkı, birlikte olan ama nedense biraz uyumsuz olan iki kişinin anısı gibi geliyor. Burada çığlık yok, yorgun nefes var, drama yok, kelimeler ve dokunuşlar arasındaki sessiz boşluk var.

Müzik yumuşak, neredeyse şeffaf, camdaki yağmur gibi. Her nakaratta, gideni tutmaya çalışıyor, en azından bir akşam için, en azından her şeyin eskisi gibi olduğunu varsayabileceğimiz bir film yardımıyla. Ve bu kırılganlıkta güzel bir şey var: bir dahaki sefere belki “doğru” olacağı umudu.

Fotoğraf: Mikey Conlon

Kurgu: Millie O'Donoghue