Poison

Boş bir koridorda boğuk bir çığlık gibi - bu parçadaki ses, rüya ile gerçeklik arasında dolaşıyor, sanki var gibi ama sanki yabancı gibi olan nabzı bulmaya çalışıyor. Sözlerde yorgunluk, endişe ve garip bir hassasiyet duyuluyor: sanki biri aşk hakkında fısıldarken kendi kanamasını durdurmaya çalışıyormuş gibi. Müzik yumuşak bir zehirle sarıyor, acıyı neredeyse güzel bir ritüele dönüştürüyor, her kalp atışında “öteki taraf”a dair umut parıldıyor.