Yalan

Bazen gerçek, tüm çığlıklardan daha yüksek sesle duyulur - özellikle de uzun süre güzel sözlerle gizlenmeye çalışıldığında. Burada her şey basit ve acı verici bir şekilde dürüst: aşk bir gösteri, duygular ise son akorun ardından dağıldığı bir dekor oldu. Ve işte duman ve enkazın arasında tek bir kelime yankılanıyor: “yalan”.

Her satırda, naiflik, uykusuz geceler, tek bir satırı bile hak etmeyen insanlara olan inanç için intikam var. Bu bir şikayet değil, bir rahatlama: hafif bir alaycılık, ateş ve inatçı bir ritimle, artık istemiyor - nefes veriyor. Çünkü yalandan, garip bir şekilde, boşluk değil, yer kalıyor. Yeni kelimeler, yeni sesler ve yeni gerçekler için - parlak değil, ama gerçek.