Açıklama
Bu şarkıda acı, hiç dağılmayan duman gibi yoğun bir şekilde hissediliyor - sadece daha derin nefes almak mümkün. Bu sadece hüzün değil, yıkıntılardan oluşan bir mimari: kalp, içten yıkılmış eski bir saray gibi, ama hala anıların sütunlarında ayakta duruyor. Burada şefkat, öfke ve yorgunluk var - hepsi karıştırılmış, uykusuz bir gece gibi, kendi kendine konuşmalar sessizliği bozuyor.
Sözler yırtık pırtık vuruşlarla diziliyor: acı bir dua, acının teselliden daha alışık olduğu yerde yanmaya devam etmesi için yarı deli bir rica. Ve bu karanlığın içinden bile adaletin sessiz yankısı duyuluyor - sanki birisi bu tür duyguların tek taraflı olamayacağını anlamalıymış gibi.
Söz ve müzik: Tekir
Aranjman: Mustafa Çeçeli
Kayıt ve mastering: Koray Püskül
Yönetmen: Emra Özbilin
Operatör: Anıl Kılınç
Kurgu: Burak Çelik
Renk: Mert Aytas
Yapım: Ceceli Music
Sözler ve çeviri
Bu şarkının sözleri henüz eklenmedi.