Elavoko

Aynı anda hem dua hem de yemin gibi geliyor: sesi yumuşak, ama arkasında çelik gibi bir güç hissediliyor. Kir, yorgunluk, bastırılmış gözyaşları hakkında sözler – ama yine de bu sözlerde yenilgi yok, sadece ilerlemeye devam etme konusunda inatçı bir kararlılık var, sürünmek zorunda kalsan bile.

Müzik, içinde boğulabileceğiniz bir nehir gibi akıyor, ama kahraman yüzmeyi seçiyor – ışığa, aşka, onu bütün yapan şeye doğru. Afrika ritimlerinin yer aldığı nakarat, kişisel acıyı bir güç ritüeline dönüştürür: “Nga Bili”yi bir büyü gibi tekrarlayarak, kendi ilerleme marşını yaratır. Bu, acı çekmeyi anlatan bir balad değil, aşk ve inancın en zorlu sularda bile elinden tutup çekebileceğini anlatan bir marş.