Between The Lines

Burada her şey sanki duraklamalar üzerine inşa edilmiş gibi - sessizliğin kelimelerden daha yüksek sesle duyulduğu o anda. Müzik dalgalar halinde geliyor: bazen yoğun bir sıcaklık, bazen boşluğun serin nefesi. Kelimeler, karanlıktan çıkan kıvılcımlar gibi kısa patlamalarla parlıyor ve hemen uzayda çözünüyor, söylenmemiş bir his bırakıyor.

Bu atmosferde kırılgan ve inatla canlı bir şey var: “kırmayacağım” itirafı bir söz gibi değil, bir mantra gibi geliyor. İçinde hem acı, hem kurtuluş, hem de başka bir insanın gerçek “renklerini” görmek arzusu saklı, bu renklere giden yol karanlık olsa bile. Parça, hüznün güce dönüştüğü, sessizliğin birdenbire en dürüst diyalog haline geldiği kendi kozasına çekiyor.