Компасом

Bu şarkı, fısıltıyla söylenen ama çığlıktan daha güçlü bir yemin gibi geliyor. Şarkı, karanlıkta birbirlerine doğru yürüyen ve sanki tek pusulalarıymış gibi sıkıca el ele tutunan iki insanın hikayesini anlatıyor. Her satır, aşkın hem navigasyon hem de uzay hem de unutulup gitmemek için ses olabileceğini hatırlatıyor.

Melodi, gece yarısı soğuyan avuç içlerini ısıtmak için yanan kamp ateşinin sıcaklığıyla doludur. Bu, mükemmellik hakkında değil, yanında olmak ve bir başkasının “hatası” ya da dersi haline gelmemek arzusu hakkında. Şarkıda sadece romantizm değil, aynı zamanda olgun bir anlayış da hissediliyor: gerçek yakınlık sadece sözler değil, birbirini fırtınadan geçirme hazırlığıdır.