Maledetto Ti Amo

Hisslerin hafif bir karışıklığı, tek yönlü bir yolculuk için aceleyle hazırlanmış bir valiz gibi. Etrafta çıkmaz sokaklar, gülümsemelerle selamlaştığın komşun, ama içinde “iyi hissediyorum” ile “utanıyorum” arasında garip bir tereddüt. Kelimeler gönderilmemiş bir mektup gibi geliyor: biraz kahkaha, biraz melankoli, çok fazla belirsizlik.

Müzik, hiç varamadığımız denizin kıyısında ayaklarımızın altında kum gibi hışırdıyor. Tüm bunlar, evin bir yer değil, sürekli rotasını değiştiren bir insan olduğu o garip “seviyorum - yapamıyorum” hissiyle ilgili. Ve bu yumuşak aptallıkta, yüksek sesle kabul edildiğinde, bir sıcaklık hissediliyor: sanki en karmaşık roman bile bir yaz şarkısı gibi ses çıkarabilirmiş gibi.