BANDS

Burada para kağıt değil, neredeyse bir doğa gücü gibi - hışırdar, yığınlar halinde birikir, ellerden düşer, sanki sonbaharın başındaki yapraklar gibi. Tüm parça bu his etrafında dönüyor - cepler dolu, telefon ilgiyle çınlıyor ve etrafta her zaman “bugünün en iyi arkadaşı” olan biri var, çünkü yakınlarda gürültü ve ışıltı var.

Sözler hızlıca uçar, yer yer kesilir, ama ritmi korur, sanki yarı sesle konuşulur, sadece övünçlü kahkahalarla süslenir. Merkezde ise ebedi bir kulüp hikayesi var: kızlar, gruplar, nakit para, devamı olmayan bir gecenin vaadi. İroni, tüm bunların aynı derecede önemli ve aynı derecede boş olması, ama parçanın enerjisi de tam da buradan geliyor - haylaz bir sırıtış ve başka bir şeyle karıştırılması imkansız bir kıvılcımla.