Mesera

Tekila ve ağır düşüncelerin ritmine eşlik eden bar itirafı. Burada sofistike metaforlar yok - sadece her yudumda unutulmayı arayan ve sanki miktar hafızayı silebilecekmiş gibi “üç tane daha” sipariş eden bir insanın dürüstlüğü var. Metinde ironik kıvılcımlar da var: mutluluğun olmadığı mutlu saatler, donuk bakışları örtbas etmek için parıldayan cüzdanlar. Bu, eğlencenin yüksek sesle yankılandığı, ama içerde yine de boşluk hissedilen gecelerin müziği. Ve şişe elden ele dolaşırken, yarın bu acının da bar hesabı ile birlikte çekle ödeneceği umudu kalır.