Dile

Her şeyi tek bir hareketin belirlediği gece - bir adım daha yaklaşmak, daha uzun süre bakmak, bas ritmine uygun nefes almak. “Bir şarkı daha ve eve” arasında bir yerde kaos doğar - bir tutam suçluluk ve bir damla tutkuyla, ki bu da ortamı daha da kızıştırır. Dans pisti bir itiraf odasına dönüşür: kelimelere gerek yoktur, her şey eller ve bedenle ifade edilir.

Burada kıskançlık ter ve parfüm kokuyor, ihanet ise ritim gibi geliyor - kendinden emin, kışkırtıcı, tatlı. Her kıtada sanki göz kırpılıyor: evet, günah, ama canlı. Bundan sonrası artık önemli değil. Önemli olan, bu ritimle kimin haklı, kimin suçlu olduğunu kolayca unutmak ve evrenden “otra noche” - bir gece daha, yine güzel bir hata yapabileceğin bir gece - istemek.