Я просто вірив

Bazen inanç, boğulmamızı engelleyen tek şeydir. Etrafta uçsuz bucaksız kıyılar, boş tekneler ve sessizlikten çınlayan hava varken, geriye sadece içsel ritim kalır, inatçı bir kalbin nabzı gibi, her şeye rağmen hala atmaya devam eden.

Bir büyü gibi geliyor: basit, tekrarlayan, ama canlı. Din hakkında değil, mantığın çoktan pes ettiği anda kurtaran o inanç hakkında. Burada gösteriş yok - sadece sudan sızan ışık ve herhangi bir fırtınadan daha güçlü olan sessiz bir “inandım” var.