LALALA

Bu parçanın sesleri sanki erimiş asfaltın içinden geliyor, akşamları benzin, sigara dumanı ve ucuz gazozdan çıkan limon kokusu var. Burada her şey biraz çarpık - günler birbirine benziyor, müzik açık pencerelerden gürültüyle geliyor ve şöhret ve ihtişam hayalleri, rutin ve benzin istasyonundaki yorgun şakalarla karışıyor.

Ritim, eski bir Citroën'in tümseklerdeki gibi sallanıyor: bazen yukarı, bazen aşağı, ama yine de ilerliyor. Satır aralarında yorgunluk ve inatçı gurur var, etrafındaki her şey parçalanırken, sen sadece sesi açıp “la-la-la” diye mırıldanıyorsun, gerçekliğin çatırdamasını duymamak için. Biraz kaba, biraz hüzünlü - ama o eşsiz sokak tadı var.