Le P'tit

Akşam, cebindeki bir not gibi - yağlı, sıcak ve hafif yapışkan. İki yüz dirhem, sokakta yeniden doldurulan sigarayla yan yana; dünya, dirhemlerden hava durumu kadar basitçe bahsedilen köşelerde karar veriyor. Burada büyük bir iş yapmak, geri dönmemek anlamına geliyor ve bu his, sigara ve benzin kokusu gibi havada asılı kalıyor.

Güven yok oldu, geriye sadece aynadaki güvensizlik kaldı: yansıma bile şüphe uyandırıyor. Mevsimler değişiyor, ama düzen aynı kalıyor - dört mevsim de aynı gri döngüye dönüşüyor, burada bir sonraki fiyat artışı ve dört kurşun - alışılmış istatistikler. Hayatta kalmanın ince mizahı - “arkadaşlık için değil” şakalarında ve “sessiz ol, dinle” talimatında - göründüğünden çok daha az kurtarıcıdır.