Silence

Her şey fırtınalardan değil, tek bir dikkatsiz sözden dolayı yıkıldığında. Önemsiz bir şey gibi görünebilir, havada bir ses, ama birdenbire her şey tersine döner, masadaki fincan gibi, ve kahve beyaz masa örtüsüne yayılır. Böyle bir şeyden sonra sessizlik, herhangi bir kavgadan daha gürültülüdür. Müzik sanki parçaların üzerinde, dikkatlice, çıplak ayakla yürüyor - “biz”in kalıntılarını korkutmamak için. Ve artık karmaşık cümleler yok, sadece basit, yalın: “sadece sen ve ben”. Sanki tüm dünyadan geriye sadece bu iki kelime kalmış ve aralarında her şeyi değiştiren bir nefes var.