HOME

Bazı insanlar vardır ki, sanki insan kılığında ısıtmalı battaniye gibidirler. Onlarla birlikteyken, pencerenin dışında kış olsa ve kaloriferler çalışmasa bile, nefes almak daha kolaydır. Ama sorun şu ki, yanlarında ne kadar sıcak hissederseniz, o “ev” hissini kaybetmek o kadar korkutucu olur. Bu, sevdiğiniz kahve fincanı gibi - çatlak neredeyse hiç görünmüyor, ama yine de her sabah eliniz ona uzanıyor.

Şefkatin endişeyle buluştuğu o sınır hakkında bir şarkı. Birini daha yakına almak istediğinizde, ama geçmişteki yaralar size acele etmemenizi hatırlatır. Her akorda, kapıyı açıp yine de adım atma korkusu vardır. Çünkü bazen ev bir yer değil, gözleri fırtınayı durdurabilen bir insandır.